再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

碧油紅旆想青衿,積雪窗前盡日吟。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

巢鶴去時雲樹老,臥龍歸處石潭深。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

道傍苦李猶垂實,城外甘棠已布陰。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

賓御莫辭巖下醉,武丁高枕待為霖。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

曉入瑤臺露氣清,座中唯有許飛瓊。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

塵心未盡俗緣在,十里下山空月明。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

吳歌咽深思,楚客怨歸程。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

寺曉樓臺迥,江秋管吹清。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

早潮低水檻,殘月下山城。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

惆悵回舟日,湘南春草生。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

愛樹滿西津,津亭墮淚頻。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

素車應度洛,珠履更歸秦。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

水接三湘暮,山通五嶺春。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

傷離與懷舊,明日白頭人。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

南齋知數宿,半為木蘭開。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

晴閣留詩遍,春帆載酒回。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

煙深揚子宅,雲斷越王臺。

再窮,也不要去乞求人!人不能失去尊嚴

自有孤舟興,何妨更一來。


分享到:


相關文章: