一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!

一花一世界,

一草一天堂,

一葉一如來,

一沙一極樂,


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一方一淨土,

一笑一塵緣,

一念一清淨。

心若無物就可以一花一世界,

一草一天堂。


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!



坐亦禪,

行亦禪,

一花一世界,

一葉一如來,

春來花自青,秋至葉飄零,

無窮般若心自在,語默動靜體自然。


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


菩提本無樹,

明鏡亦非臺,

本來無一物,

何處惹塵埃。

一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


問佛:

世間為何多苦惱?

佛曰:

只因不識自我。


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


笑著面對,

不去埋怨。

悠然,隨心,

隨性,隨緣。

讓一生改變的,

只在百年後,那一朵花開的時間。


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一樹春風有兩般,南枝身曖北枝寒。

現前一段西來意,一片西飛一片東。

一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


盡日尋春不見春,芒鞋踏遍隴頭雲。

歸來笑拈梅花嗅,春在枝頭已十分。

一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!



來是無跡去無蹤,去與來時事一同。

何須更問浮生事,只此浮生是夢中。

一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!


一花一世界,一草一天堂!

春有百花秋有月,夏有涼風冬有雪。

若無閒事掛心頭,便是人間好時節


分享到:


相關文章: