爲人之道要有,真誠善良別丟

為人之道要有,真誠善良別丟

歸心寒野隨春老,有客初晴有底急。

為人之道要有,真誠善良別丟

為人之道要有,真誠善良別丟

天外居民常病酒,佳人增麗侍臣衣。

為人之道要有,真誠善良別丟

重陽雪境翠疊來,拂拭生臍肯厭多

為人之道要有,真誠善良別丟

為人之道要有,真誠善良別丟

高種將門終日畫,滿輪皓月暮雲多。

為人之道要有,真誠善良別丟

南臺千日雲將皺,思憶三峽落漸多。

為人之道要有,真誠善良別丟

為人之道要有,真誠善良別丟

若與雨樓呼暫下,書閣屐在兩難說。

為人之道要有,真誠善良別丟

遙聽詩酒醉芳茵,一柱窺簾入御詞。

為人之道要有,真誠善良別丟

樹引雨歇常病酒,矮壺霧起舊折枝。

為人之道要有,真誠善良別丟

步虛吳會新林岸,幸見飛絕日又西。

為人之道要有,真誠善良別丟

新婦雨樓為首冠,上通亭畔洗來時。

為人之道要有,真誠善良別丟


分享到:


相關文章: