01.30 雪掛梅梢空滿枝,笑同人間難相知


雪掛梅梢空滿枝,笑同人間難相知

雪掛梅梢空滿枝,笑同人間難相知。

雪掛梅梢空滿枝,笑同人間難相知


盡看世事年時別,觸目傷愁瞬息移。

雪掛梅梢空滿枝,笑同人間難相知



分享到:


相關文章: